Ουάσινγκτον
Ξεπερνά τα πιο τρελά όνειρα της γήινης φαντασίας και τα διαμαντένια κάστρα των παραμυθιών ωχριούν μπροστά του. Ενας πλανήτης φτιαγμένος εξ ολοκλήρου από διαμάντι φαίνεται ότι περιστρέφεται γύρω από ένα επίσης εξωτικό άστρο μέσα στη διαστημική γειτονιά μας, τον Γαλαξία.
Αυτό υποστηρίζει διεθνής ομάδα επιστημόνων σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Science». Οι ερευνητές από την Αυστραλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες με επικεφαλής τον καθηγητή Μάθιου Μπέιλ του Πολυτεχνείου Σουίνμπερν της Μελβούρνης εντόπισαν τον «πολύτιμο» πλανήτη δίπλα σε ένα πάλσαρ με παράξενες ιδιότητες που ειχαν ανακαλύψει το 2009.
Οι έρευνές τους υποδεικνύουν ότι το εσωτερικό του θα πρέπει να αποτελείται από μια πυκνή κρυσταλλική μορφή άνθρακα -το πιθανότερο από ατόφιο διαμάντι!
Αποκαλυπτικοί παλμοί
Τα πάλσαρ είναι μικρά άστρα που περιστρέφονται με τεράστιες ταχύτητες εκπέμποντας μια δέσμη ραδιοκυμάτων. Κατά την ιλιγγιώδη περιστροφή τους η δέσμη αυτή «σαρώνει» τη Γη δίνοντας στα ραδιοτηλεσκόπια ένα σήμα παλμών με συγκεκριμένες συχνότητες.
Ο ραδιοαστέρας όμως που ανακαλύφθηκε στο επίπεδο του Γαλαξία και ονομάστηκε J1719-1438, ήταν διαφορετικό. Οι ειδικοί παρατήρησαν μεταξύ άλλων ότι η περιοδικότητα των παλμών του τροποποιείτο συστηματικά. Οι έρευνές τους τούς οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι αυτό πρέπει να οφείλεται στη βαρυτική έλξη που ασκεί ένας μικρός πλανήτης ο οποίος περιστρέφεται γύρω του σε ένα διπλό σύστημα.
Μελετώντας πιο προσεκτικά τα χαρακτηριστικά των παλμών και της τροποποίησής τους μπόρεσαν επίσης να εξαγάγουν διάφορα συμπεράσματα, τόσο για αυτό καθαυτό το πάλσαρ όσο και για τον «πολύτιμο» πλανητικό σύντροφό του.
Ξεχωριστά χαρακτηριστικά
Ο νεοανακαλυφθείς πλανήτης ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από το πάλσαρ μέσα σε δυο ώρες και 10 λεπτά ενώ τα δυο σώματα απέχουν μεταξύ τους 600.000 χιλιόμετρα -μιάμιση φορά περισσότερο από όσο απέχει η Γη από τη Σελήνη.
Αυτή η απόσταση… αναπνοής σημαίνει ότι το πλανητικό σώμα θα πρέπει να είναι μικρό, γιατί αλλιώς θα το «κατάπινε» η βαρυτική έλξη του πάλσαρ. Η διάμετρός του δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 60.000 χιλιόμετρα -είναι δηλαδή πενταπλάσια από αυτή της Γης.
Παρά τη μικρή διάμετρό του όμως ο συνοδός του J1719-1438 φαίνεται να έχει λίγο μεγαλύτερη μάζα από τον Δία, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι είναι υπερβολικά πυκνός. «Η υψηλή πυκνότητα του πλανήτη μας δίνει μια ιδέα για την προέλευσή του» δήλωσε ο κ. Μπέιλς.
Υπόλειμμα ενός άστρου
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο «διαμαντένιος πλανήτης» είναι ό,τι έχει απομείνει από ένα τεράστιο άστρο το οποίο έχασε μεγάλο μέρος της ύλης του εξ αιτίας της γειτνίασής του με το πάλσαρ.
Το J1719-1438, το οποίο πραγματοποιεί περισσότερες από 10.000 περιστροφές το λεπτό και έχει μάζα περίπου 1,4 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου με διάμετρο μόλις 20 χιλιομέτρων, ανήκει στην κατηγορία των πάλσαρ του χιλιοστού του δευτερολέπτου.
Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι οι συγκεκριμένοι ραδιοαστέρες δημιουργούνται όταν νεκρά πάλσαρ απορροφούν μάζα από ένα γειτονικό τους άστρο. Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με τη θεωρία, είναι ότι το νεκρό πάλσαρ αρχίζει να στροβιλίζεται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες και το απογυμνωμένο άστρο _ συνήθως ένας λευκός νάνος _ μετατρέπεται σε συνοδό του.
Το γεγονός ότι ο J1719-1438 και ο πλανήτης του βρίσκονται τόσο κοντά, λένε οι ειδικοί, σημαίνει ότι ο τελευταίος πρέπει να είναι ένας άλλοτε λευκός νάνος που έχασε όλα τα εξωτερικά στρώματά του και περισσότερο από το 99,9% της αρχικής του μάζας.
Τεράστια πυκνότητα
«Το υπόλειμμα αυτό αποτελείται πιθανότατα στο μεγαλύτερο μερος του από άνθρακα και οξυγόνο γιατί ένα άστρο που θα αποτελείτο από ελαφρότερα στοιχεία όπως το υδρογόνο και το ήλιο θα ήταν πολύ μεγάλο για να ταιριάξει στις τροχιακές ταχύτητες που έχουν μετρηθεί» εξήγησε ο Δρ Μάικλ Κιθ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Η πυκνότητά του, τονίζουν οι ερευνητές, δείχνει με βεβαιότητα ότι το υλικό από το οποίο αποτελείται έχει κρυσταλλική μορφή. Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του πρέπει να μοιάζει με διαμάντι.
Σημαίνει επίσης και ότι θα αστράφτει σαν διαμαντόπετρα; «Μιλάω εντελώς υποθετικά αλλά αν στρέψετε ένα φως κατά πάνω του δεν βλέπω κανένα λόγο για να μη λάμπει σαν διαμάντι» δήλωσε ο Τράβις Μέτκαλφ του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικών Ερευνών στο Μπόλντερ του Κολοράντο απαντώντας σε σχετική ερώτηση του «New Scientist». Ο κ. Μέτκαλφ είχε ανακαλύψει στο παρελθόν έναν λευκό νάνο με πυρήνα από κρυσταλλικό άνθρακα ο οποίος όμως υφίστατο μεγαλύτερη πίεση από τον νέο πλανήτη με αποτέλεσμα η δομή του να διαφέρει από αυτή του διαμαντιού.
Οσον αφορά την αξία που θα μπορούσε να έχει ένας πολύτιμος λίθος αυτού του μεγέθους ο Μοσέ Μοσπμπάχερ, πρόεδρος της Λέσχης Αδαμαντοπωλών της Νέας Υόρκης, απάντησε στο ίδιο περιοδικό ότι «δεν έχει ιδέα» αν προηγουμένως δεν εξετάσει την ποιότητά του.
Βήμα Science
Αυτό υποστηρίζει διεθνής ομάδα επιστημόνων σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Science». Οι ερευνητές από την Αυστραλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες με επικεφαλής τον καθηγητή Μάθιου Μπέιλ του Πολυτεχνείου Σουίνμπερν της Μελβούρνης εντόπισαν τον «πολύτιμο» πλανήτη δίπλα σε ένα πάλσαρ με παράξενες ιδιότητες που ειχαν ανακαλύψει το 2009.
Οι έρευνές τους υποδεικνύουν ότι το εσωτερικό του θα πρέπει να αποτελείται από μια πυκνή κρυσταλλική μορφή άνθρακα -το πιθανότερο από ατόφιο διαμάντι!
Αποκαλυπτικοί παλμοί
Τα πάλσαρ είναι μικρά άστρα που περιστρέφονται με τεράστιες ταχύτητες εκπέμποντας μια δέσμη ραδιοκυμάτων. Κατά την ιλιγγιώδη περιστροφή τους η δέσμη αυτή «σαρώνει» τη Γη δίνοντας στα ραδιοτηλεσκόπια ένα σήμα παλμών με συγκεκριμένες συχνότητες.
Ο ραδιοαστέρας όμως που ανακαλύφθηκε στο επίπεδο του Γαλαξία και ονομάστηκε J1719-1438, ήταν διαφορετικό. Οι ειδικοί παρατήρησαν μεταξύ άλλων ότι η περιοδικότητα των παλμών του τροποποιείτο συστηματικά. Οι έρευνές τους τούς οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι αυτό πρέπει να οφείλεται στη βαρυτική έλξη που ασκεί ένας μικρός πλανήτης ο οποίος περιστρέφεται γύρω του σε ένα διπλό σύστημα.
Μελετώντας πιο προσεκτικά τα χαρακτηριστικά των παλμών και της τροποποίησής τους μπόρεσαν επίσης να εξαγάγουν διάφορα συμπεράσματα, τόσο για αυτό καθαυτό το πάλσαρ όσο και για τον «πολύτιμο» πλανητικό σύντροφό του.
Ξεχωριστά χαρακτηριστικά
Ο νεοανακαλυφθείς πλανήτης ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από το πάλσαρ μέσα σε δυο ώρες και 10 λεπτά ενώ τα δυο σώματα απέχουν μεταξύ τους 600.000 χιλιόμετρα -μιάμιση φορά περισσότερο από όσο απέχει η Γη από τη Σελήνη.
Αυτή η απόσταση… αναπνοής σημαίνει ότι το πλανητικό σώμα θα πρέπει να είναι μικρό, γιατί αλλιώς θα το «κατάπινε» η βαρυτική έλξη του πάλσαρ. Η διάμετρός του δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 60.000 χιλιόμετρα -είναι δηλαδή πενταπλάσια από αυτή της Γης.
Παρά τη μικρή διάμετρό του όμως ο συνοδός του J1719-1438 φαίνεται να έχει λίγο μεγαλύτερη μάζα από τον Δία, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι είναι υπερβολικά πυκνός. «Η υψηλή πυκνότητα του πλανήτη μας δίνει μια ιδέα για την προέλευσή του» δήλωσε ο κ. Μπέιλς.
Υπόλειμμα ενός άστρου
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο «διαμαντένιος πλανήτης» είναι ό,τι έχει απομείνει από ένα τεράστιο άστρο το οποίο έχασε μεγάλο μέρος της ύλης του εξ αιτίας της γειτνίασής του με το πάλσαρ.
Το J1719-1438, το οποίο πραγματοποιεί περισσότερες από 10.000 περιστροφές το λεπτό και έχει μάζα περίπου 1,4 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου με διάμετρο μόλις 20 χιλιομέτρων, ανήκει στην κατηγορία των πάλσαρ του χιλιοστού του δευτερολέπτου.
Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι οι συγκεκριμένοι ραδιοαστέρες δημιουργούνται όταν νεκρά πάλσαρ απορροφούν μάζα από ένα γειτονικό τους άστρο. Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με τη θεωρία, είναι ότι το νεκρό πάλσαρ αρχίζει να στροβιλίζεται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες και το απογυμνωμένο άστρο _ συνήθως ένας λευκός νάνος _ μετατρέπεται σε συνοδό του.
Το γεγονός ότι ο J1719-1438 και ο πλανήτης του βρίσκονται τόσο κοντά, λένε οι ειδικοί, σημαίνει ότι ο τελευταίος πρέπει να είναι ένας άλλοτε λευκός νάνος που έχασε όλα τα εξωτερικά στρώματά του και περισσότερο από το 99,9% της αρχικής του μάζας.
Τεράστια πυκνότητα
«Το υπόλειμμα αυτό αποτελείται πιθανότατα στο μεγαλύτερο μερος του από άνθρακα και οξυγόνο γιατί ένα άστρο που θα αποτελείτο από ελαφρότερα στοιχεία όπως το υδρογόνο και το ήλιο θα ήταν πολύ μεγάλο για να ταιριάξει στις τροχιακές ταχύτητες που έχουν μετρηθεί» εξήγησε ο Δρ Μάικλ Κιθ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Η πυκνότητά του, τονίζουν οι ερευνητές, δείχνει με βεβαιότητα ότι το υλικό από το οποίο αποτελείται έχει κρυσταλλική μορφή. Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του πρέπει να μοιάζει με διαμάντι.
Σημαίνει επίσης και ότι θα αστράφτει σαν διαμαντόπετρα; «Μιλάω εντελώς υποθετικά αλλά αν στρέψετε ένα φως κατά πάνω του δεν βλέπω κανένα λόγο για να μη λάμπει σαν διαμάντι» δήλωσε ο Τράβις Μέτκαλφ του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικών Ερευνών στο Μπόλντερ του Κολοράντο απαντώντας σε σχετική ερώτηση του «New Scientist». Ο κ. Μέτκαλφ είχε ανακαλύψει στο παρελθόν έναν λευκό νάνο με πυρήνα από κρυσταλλικό άνθρακα ο οποίος όμως υφίστατο μεγαλύτερη πίεση από τον νέο πλανήτη με αποτέλεσμα η δομή του να διαφέρει από αυτή του διαμαντιού.
Οσον αφορά την αξία που θα μπορούσε να έχει ένας πολύτιμος λίθος αυτού του μεγέθους ο Μοσέ Μοσπμπάχερ, πρόεδρος της Λέσχης Αδαμαντοπωλών της Νέας Υόρκης, απάντησε στο ίδιο περιοδικό ότι «δεν έχει ιδέα» αν προηγουμένως δεν εξετάσει την ποιότητά του.
Βήμα Science
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου