Ουάσινγκτον
Εβδομήνα επιστήμονες από όλο τον κόσμο
συνεργάστηκαν για να αναλύσουν τα θραύσματα ενός μετεωρίτη που τρόμαξε την
Καλιφόρνια τον Απρίλιο, αλλά και για να υπολογίσουν την τροχιά και την ταχύτητα
της πτώσης.
Ο μετεωρίτης του Σάτερς Μιλ, ο οποίος είχε μέγεθος τζιπ και εξερράγη στον ουρανό με την ισχύ μικρού πυρηνικού όπλου, είχε εισέλθει στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα 26,8 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, η οποία είναι η υψηλότερη που έχει καταγραφεί ποτέ σε εισερχόμενο βράχο.
Μέχρι σήμερα έχουν συλλεχθεί σε όλη τη Γη δεκάδες χιλιάδες μετεωρίτες, ωστόσο στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων οι επιστήμονες δεν έχουν ιδέα για το πότε έπεσαν ή από ποια περιοχή του Ηλιακού Συστήματος προήλθαν.
Ο Πίτερ Τζένισκενς, ερευνητής στο Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA στην Καλιφόρνια, ζήτησε τη βοήθεια δεκάδων συναδέλφων του για να μελετήσουν το μετεωρίτη του Σάτερς Χιλ, ο οποίος πήρε την ονομασία της τοποθεσίας από όπου συλλέχθηκαν τα περισσότερα θραύσματα του βράχου.
Οι ερευνητές αναφέρουν στο περιοδικό Science πώς συνδύασαν φωτογραφίες και βίντεο του κομήτη με δεδομένα από μετεωρολογικά ραντάρ, τα οποία συνήθως παρακολουθούν τις βροχοπτώσεις. Χρησιμοποιώντας μεθόδους τριγωνομετρίας, κατάφεραν να υπολογίσουν όχι μόνο την ακραία ταχύτητα εισόδου, αλλά και την πιθανή προέλευση του βράχου: τη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στον Άρη και τον Δία.
Η Ζώνη των Αστεροειδών πιστεύεται εξάλλου ότι είναι η περιοχή από όπου προέρχονται οι περισσότεροι μετεωρίτες που φτάνουν στη Γη. Τα σώματα αυτής της ζώνης θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια και η σύστασή τους προσφέρει στοιχεία για τις διαδικασίες σχηματισμού της Γης και των άλλων πλανητών.
Οι αναλύσεις στα δεκάδες θραύσματα έδειξαν ότι ο μετεωρίτης του Σάτερς Χιλ ανήκει στη σχετικά σπάνια κατηγορία των ανθρακούχων χονδριτών: μετεωρίτες που δεν αποτελούνται από μέταλλο αλλά από βράχους με υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα.
Τα δείγματα του Σάτερς Χιλ, επισημαίνει η ερευνητική ομάδα, είναι τα πιο καθαρά δείγματα ανθρακούχου χονδρίτη που έχουν συλλεχθεί ως σήμερα και πιθανώς «προσφέρουν μια ματιά στους αρχέγονους αστεροειδείς στους οποίους θα μπορούσε μια μέρα η NASA να στείλει αστροναύτες».
Ο μετεωρίτης του Σάτερς Μιλ, ο οποίος είχε μέγεθος τζιπ και εξερράγη στον ουρανό με την ισχύ μικρού πυρηνικού όπλου, είχε εισέλθει στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα 26,8 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, η οποία είναι η υψηλότερη που έχει καταγραφεί ποτέ σε εισερχόμενο βράχο.
Μέχρι σήμερα έχουν συλλεχθεί σε όλη τη Γη δεκάδες χιλιάδες μετεωρίτες, ωστόσο στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων οι επιστήμονες δεν έχουν ιδέα για το πότε έπεσαν ή από ποια περιοχή του Ηλιακού Συστήματος προήλθαν.
Ο Πίτερ Τζένισκενς, ερευνητής στο Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA στην Καλιφόρνια, ζήτησε τη βοήθεια δεκάδων συναδέλφων του για να μελετήσουν το μετεωρίτη του Σάτερς Χιλ, ο οποίος πήρε την ονομασία της τοποθεσίας από όπου συλλέχθηκαν τα περισσότερα θραύσματα του βράχου.
Οι ερευνητές αναφέρουν στο περιοδικό Science πώς συνδύασαν φωτογραφίες και βίντεο του κομήτη με δεδομένα από μετεωρολογικά ραντάρ, τα οποία συνήθως παρακολουθούν τις βροχοπτώσεις. Χρησιμοποιώντας μεθόδους τριγωνομετρίας, κατάφεραν να υπολογίσουν όχι μόνο την ακραία ταχύτητα εισόδου, αλλά και την πιθανή προέλευση του βράχου: τη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στον Άρη και τον Δία.
Η Ζώνη των Αστεροειδών πιστεύεται εξάλλου ότι είναι η περιοχή από όπου προέρχονται οι περισσότεροι μετεωρίτες που φτάνουν στη Γη. Τα σώματα αυτής της ζώνης θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια και η σύστασή τους προσφέρει στοιχεία για τις διαδικασίες σχηματισμού της Γης και των άλλων πλανητών.
Οι αναλύσεις στα δεκάδες θραύσματα έδειξαν ότι ο μετεωρίτης του Σάτερς Χιλ ανήκει στη σχετικά σπάνια κατηγορία των ανθρακούχων χονδριτών: μετεωρίτες που δεν αποτελούνται από μέταλλο αλλά από βράχους με υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα.
Τα δείγματα του Σάτερς Χιλ, επισημαίνει η ερευνητική ομάδα, είναι τα πιο καθαρά δείγματα ανθρακούχου χονδρίτη που έχουν συλλεχθεί ως σήμερα και πιθανώς «προσφέρουν μια ματιά στους αρχέγονους αστεροειδείς στους οποίους θα μπορούσε μια μέρα η NASA να στείλει αστροναύτες».
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου