Γκρένιγκεν,
Ολλανδία
Ο
«μαυρομυγοχάφτης», ένα πτηνό που διασχίζει δύο φορές το χρόνο τη Σαχάρα,
φαίνεται ότι πετά έως και 60 συνεχόμενες ώρες στην επική του μετανάστευση,
αποκαλύπτουν αισθητήρες που παρέμειναν προσαρτημένοι για έναν ολόκληρο χρόνο
στο πουλάκι.
Κάθε χρόνο, δισεκατομμύρια πουλιά εκτιμάται ότι πραγματοποιούν κάθε χρόνο το ταξίδι πάνω από τη μεγαλύτερο έρημο του πλανήτη, επισημαίνουν οι συντάκτες της νέας μελέτης στο Biology Letters. Είναι όμως δύσκολο να εξακριβώσει κανείς ποια από αυτά πετούν χωρίς στάση, και οι πληροφορίες που έχουν συγκεντρωθεί μέχρι σήμερα είναι συχνά αντιφατικές.
Στη νέα προσπάθεια, δύο ορνιθολόγοι του Πανεπιστημίου του Γκρένιγκεν στην Ολλανδία, συνέδεσαν αισθητήρες φωτός και θερμοκρασίας σε 80 μαυρομυγοχάφτες (Ficedula hypoleuca) που συνελήφθησαν από τόπο αναπαραγωγής στην Ολλανδία.
Όπως εξηγεί το Phys.org, οι αισθητήρες συνέλεγαν μετρήσεις κάθε πέντε με δέκα λεπτά για έναν χρόνο, μέχρι που τα πτηνά επέστρεψαν στην Ολλανδία και οι ερευνητές κατάφεραν να ανακτήσουν 27 από τις 80 συσκευές. Οι 15 από αυτές περιείχαν δεδομένα και για την εαρινή και για τη φθινοπωρινή μετανάστευση.
Παρόλο που οι αισθητήρες ήταν αναγκαστικά απλοί δεν προσέφεραν άμεσα δεδομένα για την πτήση, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τις μετρήσεις των επιπέδων φωτός για υπολογίσουν τη διάρκεια της ημέρας και τελικά το μέσο γεωγραφικό πλάτος. Υπολόγισαν επίσης το μέσο σημείο της ημέρας και της νύχτας, το οποίο τους έδωσε κατά προσέγγιση το γεωγραφικό μήκος.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων ήταν συχνά δύσκολη, παραδέχονται οι συντάκτες της δημοσίευσης, καθώς οι μαυρομυγοχάφτες συχνά κρύβονται σε σπηλιές ή άλλα σκοτεινά μέρη στη διάρκεια της ημέρας.
Στη διάρκεια του φθινοπώρου και της άνοιξης, όμως, υπήρχαν περίοδοι συνεχόμενων, ομαλών μετρήσεων, οι οποίες υποδεικνύουν ότι τα πουλιά πετούσαν συνεχόμενα για 40 έως 60 ώρες.
Ακόμα, οι μετρήσεις δείχνουν ότι οι μαυρομυγοχάφτες πετούν ακόμα και στη διάρκεια της ημέρας, κάτι που είχε θεωρηθεί απίθανο λόγω των υψηλών θερμοκρασιών.
Και, σε μια ακόμα παρατήρηση που εξέπληξε τους ερευνητές, τα σμήνη του μαυρομυγοχάφτη πιθανότατα δεν ακολούθησαν την ίδια διαδρομή αλέ-ρετούρ: την άνοιξη, τα πουλιά διέσχιζαν τη Σαχάρα, ενώ το φθινόπωρο παρεξέκλιναν προς τα δυτικά και πετούσαν μεγάλο μέρος του ταξιδιού τους πάνω από τον Ατλαντικό.
Κάθε χρόνο, δισεκατομμύρια πουλιά εκτιμάται ότι πραγματοποιούν κάθε χρόνο το ταξίδι πάνω από τη μεγαλύτερο έρημο του πλανήτη, επισημαίνουν οι συντάκτες της νέας μελέτης στο Biology Letters. Είναι όμως δύσκολο να εξακριβώσει κανείς ποια από αυτά πετούν χωρίς στάση, και οι πληροφορίες που έχουν συγκεντρωθεί μέχρι σήμερα είναι συχνά αντιφατικές.
Στη νέα προσπάθεια, δύο ορνιθολόγοι του Πανεπιστημίου του Γκρένιγκεν στην Ολλανδία, συνέδεσαν αισθητήρες φωτός και θερμοκρασίας σε 80 μαυρομυγοχάφτες (Ficedula hypoleuca) που συνελήφθησαν από τόπο αναπαραγωγής στην Ολλανδία.
Όπως εξηγεί το Phys.org, οι αισθητήρες συνέλεγαν μετρήσεις κάθε πέντε με δέκα λεπτά για έναν χρόνο, μέχρι που τα πτηνά επέστρεψαν στην Ολλανδία και οι ερευνητές κατάφεραν να ανακτήσουν 27 από τις 80 συσκευές. Οι 15 από αυτές περιείχαν δεδομένα και για την εαρινή και για τη φθινοπωρινή μετανάστευση.
Παρόλο που οι αισθητήρες ήταν αναγκαστικά απλοί δεν προσέφεραν άμεσα δεδομένα για την πτήση, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τις μετρήσεις των επιπέδων φωτός για υπολογίσουν τη διάρκεια της ημέρας και τελικά το μέσο γεωγραφικό πλάτος. Υπολόγισαν επίσης το μέσο σημείο της ημέρας και της νύχτας, το οποίο τους έδωσε κατά προσέγγιση το γεωγραφικό μήκος.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων ήταν συχνά δύσκολη, παραδέχονται οι συντάκτες της δημοσίευσης, καθώς οι μαυρομυγοχάφτες συχνά κρύβονται σε σπηλιές ή άλλα σκοτεινά μέρη στη διάρκεια της ημέρας.
Στη διάρκεια του φθινοπώρου και της άνοιξης, όμως, υπήρχαν περίοδοι συνεχόμενων, ομαλών μετρήσεων, οι οποίες υποδεικνύουν ότι τα πουλιά πετούσαν συνεχόμενα για 40 έως 60 ώρες.
Ακόμα, οι μετρήσεις δείχνουν ότι οι μαυρομυγοχάφτες πετούν ακόμα και στη διάρκεια της ημέρας, κάτι που είχε θεωρηθεί απίθανο λόγω των υψηλών θερμοκρασιών.
Και, σε μια ακόμα παρατήρηση που εξέπληξε τους ερευνητές, τα σμήνη του μαυρομυγοχάφτη πιθανότατα δεν ακολούθησαν την ίδια διαδρομή αλέ-ρετούρ: την άνοιξη, τα πουλιά διέσχιζαν τη Σαχάρα, ενώ το φθινόπωρο παρεξέκλιναν προς τα δυτικά και πετούσαν μεγάλο μέρος του ταξιδιού τους πάνω από τον Ατλαντικό.
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου