Με κάποια καθυστέρηση, η Ιαπωνία κέρδισε τον πόλεμο κατά της δισκέτας

Οι νεότερες γενιές γνωρίζουν τις δισκέτες μόνο από το εικονίδιο της αποθήκευσης αρχείων, στην Ιαπωνία όμως η παλιά τεχνολογία ζούσε και βασίλευε μέχρι σήμερα.

Σχεδόν 20 χρόνια αφότου οι δισκέτες άρχισαν να καταργούνται σε όλο τον κόσμο, η ιαπωνική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι κέρδισε τον πόλεμο εξαλείφοντας τη χρήση τους σε όλα τα συστήματά της, ένα ορόσημο στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού της διαβόητης ιαπωνικής γραφειοκρατίας.

Διάσημη για την εφευρετικότητά και την τεχνολογική πρωτοπορία της, η Ιαπωνία είναι παραδόξως γνωστή και για την τάση της να προσκολλάται σε παλιές τεχνολογίες όπως οι σφραγίδες και τα CD.

Σε ένα μεγάλο άλμα προόδου, το Ψηφιακό Υπουργείο κατάργησε τον περασμένο μήνα τους 1.034 κανόνες για τη χρήση δισκετών στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.

«Νικήσαμε τον πόλεμο κατά της δισκέτας στις 28 Ιουνίου!» υπερηφανεύτηκε μιλώντας στο Reuters ο Ψηφιακός Υπουργός Τάρο Κόνο, ο οποίος ανέλαβε να απαλλάξει τη χώρα κι από άλλες αναλογικές τεχνολογίες όπως το φαξ.

Γνωστές και ως «εύκαμπτοι δίσκοι», οι δισκέτες εμφανίστηκαν τη δεκαετία του 1960 και παρέμειναν δημοφιλείς για περίπου τρεις δεκαετίες πριν αντικατασταθούν από άλλες τεχνολογίες αποθήκευσης.

Λίγες είναι οι σημερινές εφαρμογές στις οποίες θα επαρκούσε η τεχνολογία του περασμένου αιώνα, δεδομένου ότι θα χρειάζονταν 20.000 κλασικές δισκέτες των 1,44 megabyte για να αντικαταστήσουν ένα φλασάκι USB των 32 gigabyte.

Η Ψηφιακή Υπηρεσία συστάθηκε το 2021 εν μέσω της επιδημίας Covid-19, όταν η εφαρμογή της τηλεργασίας και ο σχεδιασμός προγραμμάτων διάγνωσης και εμβολιασμού αποκάλυψαν σοβαρά προβλήματα από τη χρήση χαρτούρας και ξεπερασμένης τεχνολογίας.

Χαρισματική φιγούρα με 2,5 εκατομμύρια ακολούθους στο X, ο Κόνο είχε προηγουμένως διατελέσει υπουργός Άμυνας και Εξωτερικών και επέβλεψε το πρόγραμμα εμβολιασμού κατά της Covid-19. Ανέλαβε τον σημερινό του ρόλο τον Αύγουστο του 2022 έπειτα από μια αποτυχημένη προσπάθεια να γίνει πρωθυπουργός.

Η προσπάθειες ψηφιοποίησης και εκσυχρονισμού του ιαπωνικού κράτους συναντούν ωστόσο πολλά εμπόδια. Για παράδειγμα, η υιοθέτηση της ψηφιακής ταυτότητας για τους πολίτες παραμένει πολύ πιο αργή από το αναμενόμενο, εν μέρει λόγω σοβαρών λαθών στην καταχώρηση δεδομένων.

Ακόμα πιο δύσκολος στόχος φαίνεται ότι είναι η κατάργηση των «χάνκο», των προσωπικών σφραγίδων που χρησιμοποιούνται ευρέως αντί της υπογραφής.

Στη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων της Covid-19, η απαίτηση χρήσης σφραγίδων ανάγκαζε χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους να πηγαίνουν στο γραφείο μόνο και μόνο για να σφραγίσουν βουνά εγγράφων.